بازهم حرف پیمبر به زمین می ماند (2)

کار این لات و هُبَل نیست خدا می داند

گرد ماتم به رخ چهره ی اسلام نشسته

همه از معرکه خسته

قلب پیغمبر از این حال شکسته

که در این جنگ نفس گیر که هرگز نبود لحظه ی تاخیر

ببینید شده قوم یهودی چو سرازیر

تو گویی همه دارند سر جنگ، هم آواز و هماهنگ

شده دشمن دادار، پر از کینه ی پیغمبرِ مختار

کسی نیست شود فاتح پیکار؟ (2)

کسی نیست شود فاتح خیبر !

ناگهان بانگ برآورد پیمبر

حضرت حیدر، شیر دلاور، جان پیمبر، فاتح خیبر

حییییدر

یک شیر تو میدونه و،  شمشیر میگردونه و دنیا داره میبینه و

لا حول و لا قوه الا بالله میخونه

لشگر بی سامونه و دشمن سرگردونه و، خیبرو میلرزونه و

لا حول وال قوه الا بالله میخونه

علی بود همان جان پیمبر، همان فاتح خیبر، ولی بعد پیمبر

علی و دلی تنگ و یک امت صد رنگ که دارند سر جنگ و مردی که دلش سنگ تر از سنگ

پس از سید لولاک پی غصب خلافت به در خانه اش افروخت ز کین آتش و در گردن او بست طناب

و اسدالله از این مرحله دلگیر، و چو شیری که شود بسته به زنجیر کشیدند وصی نبی و جان گرامش

و بانو که بدان حال شده پشت و پناهش

چه غوغایی، عجب حالی، کنارت از پا افتادم

پرم زخمی، دلم زخمی، برا تو جونمو دادم

کجایی فاتح خیبر؟

به دنبال تو میگردم

میون خاک و خون و در، توی کوچه گمت کردم

توی کوچه